De vraag van Knooppunt Kranenbarg

Wat grappig... vorig jaar in dezelfde week deed ik mee aan een kwis in Knooppunt Kranenbarg. Ik heb de muts die ik toen won nog steeds, alleen is die me wel heel erg te klein. (een 52 cm muts past niet op een hoofd met een omtrek van 62 cm) Ik heb hem bewaard, gewoon omdat het kan. In dit jaar is er ook best veel gebeurd. Dat terzijde. Nu komt de redactie op Twitter met de volgende vraag: Welke plaat uit jouw Top 2000-stemlijst wil je je kind meegeven? Dat is de Nieuwsvraag. We zijn heel benieuwd naar jouw nummer! En mijn antwoord was:@knooppunt Take it easy van The Eagles, en In Nije Dei van @dekastofficial Gewoon tijdloos. Rustig aandoen kan zeker geen kwaad :) Tegen mijn kinderen en echtgenoot zeg ik iedere dag: Doe rustig aan, doe voorzichtig, kijk goed uit! Take it easy staat een soort van symbool voor wat mensen kunnen zien, als ze goed rondkijken. Het verhaal van The Eagles kennende in mijn achterhoofd, leert dat er heel veel is om voor te leven, maar ook om voor uit te kijken. En de passage: It's a girl, my Lord in a black Bedford, slowing down to take a look at me... is iets wat je direct voor je kunt zien. Prachtig. Dan die van De Kast. Als Zuid Hollander, getrouwd met een Groninger een Friese plaat kiezen. Toch, ja. Bijna 25 jaar zijn mijn echtgenoot en ik nu getrouwd; en in die tijd zijn we, omdat mijn echtgenoot zijn ouders in Friesland woonden daar heel veel geweest, en heb ik de taal goed leren verstaan. Spreken is een ander verhaal. De mannen van De Kast hebben we leren kennen in twee concerten in oktober en november 2011... en heel eerlijk: we zaten vol aandacht te kijken naar het gitaarspel van Peter van de Ploeg. Die man kan spelen! Ze durven ook in hun eigen taal te zingen - het Fries mag soms best wat hard zijn, maar De Kast heeft in de loop der tijd hele mooie Friese liedjes gemaakt, die totaal niet gedraaid worden. Moarn sil de sinne skine is er zo een. 19 november 2011... potdichte mist toen we naar het concert in Vlaardingen gingen. De dag erna zouden we naar Drachten, voor de verjaardag van mijn schoonvader... en toen we Drachten binnenreden scheen inderdaad de zon! Frits Spits koos in januari Op 'e Fyts; een heel vrolijk liedje. Ik mag het graag horen, en uit volle borst meezingen. Vooral op de fiets! Waarom ik deze met mijn kinderen meegeven wil, is dat het Fries toch de taal van hun opa en oma is - Opa (mijn schoonvader) is helaas op 10 november overleden. En wij kijken stiekum alvast vooruit naar februari volgend jaar; de 21e hopen we bij leven en gezondheid onze 25e huwelijksdag te vieren, en de 24e naar Scheveningen, naar het concert van Xander de Buisonjé en De Kast. Mijn blog kan nog langer... maar meer over mijn muziek een andere keer...